چقدر به کوه می مانی!

                          نشسته بر بُراق طوفان

                                                            ایستاده ای هنوز

بر بلندای عروج

تا فتح قله های ناب صلابت؛

چقدر به کوه می مانی!

                     بی قراریت به وسعت دریاست

                                                                      و به صلابت کوه

به مَهابت جنگل

                                                  و به روانی رود

                    و ما تکیه بر تو داده ایم؛

                ای شهید!

+ نوشته شـــده در 5 / 7 / 1391برچسب:,
ساعــت15:21 تــوسط بیسیم چی |
اشعار سپهر

سارا و دارا

 

هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا

شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا

 

سارا لباس پوشید، با جبهه ها عجین شد

در فکه و شلمچه، دارا به روی مین شد

 

چندین هزار دارا، بسته به سر سربند

یا تکه تکه گشتند یا که اسیر و دربند

 

سارای دیگری در، مهران شده شهیده

دارا کجاست؟ او در، اروند آرمیده

 

دوخته هزار سارا چشمی به حلقه ی در

از یک طرف و دیگر چشمی زخونِ دل، تر

 

سارا سئوال می کرد، دارا کجاست اکنون؟

دیدند شعله ها را در سنگرش به مجنون

 

خون گلوی دارا آب حیات دین شد

روحش به عرش و جسمش، مفقود در زمین شد

 

در آن زمانه رفتند، صدها هزار دارا

در این زمانه گشتند ده ها هزار «دارا»

 

هنگام جنگ دارا گشته اسیر و دربند

دارای این زمان با بنزش رود به دربند

 

دارای آن زمانه بی سر درون کرخه

سارای این زمانه در کوچه با دوچرخه

 

در آن زمانه سارا با جبهه ها عجین شد

در این زمانه ناگه، چادر «لباس جین» شد

 

با چفیه ای که گلگون از خون صد چو داراست

سارا، خود از برای، جلب نظر بیاراست

 

آن مقنعه ور افتاد، جایش فوکل درآمد

سارا به قول دشمن از اُملی درآمد

 

دارا و گوشواره، حقا که شرم دارد!

در دستهایش امروز، او بند چرم دارد

 

با خون و چنگ و دندان، دشمن ز خانه راندیم

اما به ماهواره تا خانه اش کشاندیم

 

یارب تو شاهدی بر، اعمالمان یکایک

بدم المظلوم یا الله، عجل فرجه ولیک

 

جای شهید اسم خواننده روی دیوار

آن ها به جبهه رفتند، اینها شدند طلبکار!!!

ابوالفضل سپهر- دفتر سرخ

 

+ نوشته شـــده در 25 / 6 / 1391برچسب:سارا و دارا, ابوالفضل سپهر,سپهر,شعر ابوالفضل سپهر,شعر سارا و دارا,شعر,
ساعــت17:36 تــوسط بیسیم چی |
رد پای تو

و ناگهان خبری دردناک آوردند

                  ز ردپای تو یک مشت خاک آوردند

هنوز باورم این بود  باز میگردی

                  برای بــاورم امـــــا پـــلاک آوردنــد

برای کوچه ی بی نام و نشان ما

                  به احترام تو یک اسم پاک آوردنـد

صدای زنگ در آمد و باز می دانم

                 ز رد پای تو یک مشت خاک آوردند...

+ نوشته شـــده در 24 / 11 / 1390برچسب:,
ساعــت17:17 تــوسط بیسیم چی |
یک کبوتر

رد پایی روی سنگر مانده است

           از کدامین نعش بی سر مانده است؟!

یک پلاک از یک نشان بی نشان

           روی خاک گـرم سنگـــر مانـده است

آسمان جبهه سوسو می زنــد

           مثل اینکــه بی مُنــــور مانـده است

روی دوش بـــاد از یـــاران فقط

           پرچـــم الله اکبـــــــر مـــــانده است

آسمانی ها کمی آهسته تر!

           یک کبوتر، یک کبوتـر مانده است...

+ نوشته شـــده در 24 / 11 / 1390برچسب:,
ساعــت17:2 تــوسط بیسیم چی |

                                      شب است و دلم فـال غم می زند

                              کنـــار شهیـدان قـدم می زند

                                      دلم پشت میدان مین مانده است

                               خدایا، اسیر زمین مانده است

+ نوشته شـــده در 22 / 11 / 1390برچسب:,
ساعــت17:50 تــوسط بیسیم چی |

شهیدان را شهیدان می شناسند

غریبان را غریبـــان می شناسند

عــــزیزان دیـــــار حضــــرت دوست

نه ما، بل فاطمیون می شناسند

+ نوشته شـــده در 22 / 11 / 1390برچسب:,
ساعــت17:41 تــوسط بیسیم چی |